Ճամփորդությունը դեպի Արատես մեծ անհամբերությամբ է և ոգևորությամբ։ Ճամփորդությունը սկսեց Սուրբ Երրորդություն եկեղեցու բակից ուղղությունը դեպի Սմբատաբերդ` բարձունքի հաղթահարում։ Տեսարանը շշմեցուցիչ էր, խոսքերով և լուսանկարներով անհնար էր նկարագրել։
Սմբատաբերդի բարձունքում հանդիպեցինք Նիդերլանդացի ճամփորդների և հրավիրեցինք Արատեսում կայանալիք գաթաթխիկի ծեսին մասնակից լինելու, ծանոթանալու հայկական պարերգերին և մշակույթին։
Բարձունքի հաղթահարումից հետո քայլքով այցելեցինք Զորաց եկեղեցի` որտեղ պատերազմներից առաջ քահանան բաց խորանից օրհնում էր զինվորին և ձիուն։
Ստորև գաթաթխիկի ընթացքը`
Շնորհիվ Տիար Բլեյանի ունեցանք հայրենագիտական ամենից հետաքրքիր քայլարշավը։ Ծանոթացանք Արատեսի քարանձավների տեղակայմանը, գետերի և առուների միացմանը կետերին, ամենաչքնաղ դաշտային ծաղիկների տեսակներին։ Ուտելի հատապտուղների և մրգերի տեսակներին։ Լուսանկարները ստորև`
Չենք մոռանում նաև տարածքի մշակման և խնամքի մասին և աղբի տեսակավորման։
Իսկ վերադարձը յուրահատուկ էր Հայաստանյան ամենատպավորիչ թափառումներով և այցելություններով։ Ներկա գտնվեցինք Վաղաշենի բնապահպանական ճամբարի բացմանը, աղբը տեսակավորելով մաքրեցինք լողափը, այնուհետև այցելեցինք Մարտունու ինֆո տուն, հետագա համագործակցության ակնկալիքով։ Ներկայացրեցինք հայկական ծիսական հարսանիքից մի հատված և թե ինչպես է կրթահամալիրը նպաստում ազգայինի, ծիսականի պահպանմանը և տարածմանը։
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիր՝ եռամարտի կազմակերպիչ 
2 thoughts on “Ճամփորդություն դեպի Արատես”